Iets gewoons blijft verwonderlijk

In een vreemde cultuur komt de realisering weer dat wat voor jou normaal is voor een ander bijzonder kan zijn. Thailand blijft me verbazen en de Thai blijven zich over mij verbazen. Als ik vanwege de beweging de trap neem komen ze me waarschuwen dat het hotel vier liften heeft. Wanneer ik probeer duidelijk te maken dat het gezonder is om te lopen, wordt het alleen maar erger.

Welke idioot neemt met ruim veertig graden nou de trap terwijl vier gekoelde liften tot je beschikking staan. Maar ik kan ook diverse voorbeelden aanhalen. De verkeersregelaar die de hele dag voor het hotel op zijn fluitje blaast en op niemand (uitgezonderd ik) ook maar enige indruk maakt. Hypermoderne metro in hetzelfde gebouw als het centrale station uit 1934 en sindsdien niet meer wezenlijk veranderd is. De sky train combineren met watertaxi. Ik heb te weinig tijd om alle indrukken op te doen, maar de gewone dingen zijn al zeer verwonderlijk.

Een glimlach is de poort naar vriendelijkheid

Thailand, het land van de glimlach. Vanmorgen was ik (te) vroeg op een drijvende markt in Bangkok. De mensen keken wat vreemd naar die witneus die rondliep en foto's maakt van mensen die gewoon hun kraam aan het opbouwen zijn.

Hoe zou jij het vinden als een tourist het kantoor binnen komt en foto;s van je gaat maken terwijl je je computer aan het opstarten bent?
Een glimlach volstaat. Mijn drie woorden Thais die "hallo" of "goedendag" betekenen slaan aan. En altijd glimlachen. Het kan niet anders dat mensen die altijd glimlachen uitermate vriendelijk zijn. Ook vroeg in de morgen op een nog wat verlaten markt tegen een vreemde buitenlander.

Voor hen die het nog niet wisten. Je hebt minder spieren nodig om te glimlachen dan om boos te kijken.

Tevredenheid maakt arme mensen rijk en ontevredenheid maakt rijke mensen arm

In Bangkok valt me weer op dat we helemaal niet zoveel van elkaar verschillen. Willen alle mensen niet een dak boven een hoofd, eten op tafel en een toekomst voor hun kinderen?

Green Wood Travel, de organisatie waar ik ben, wil zowel de natuur als de cultuur van Zuid Oost Azië landen in stand zien te houden. Ze werken veel met lokale bedrijfjes, zodat die ook een inkomen kunnen verdienen. Fast local food bijvoorbeeld i.p.v. dat verschrikkelijke westerse fast food. Even stoppen aanwijzen wat je wilt hebben en binnen no time heb je vers bereide groenten, soep etc.

Die mensen enorm tevreden en ik enorm tevreden. Wat wil je nog meer.

Verantwoordelijkheid leidt tot discipline

Met dank ontvangen van Hans van den Biezenbos. Discipline heeft een wat negatieve betekenis. O.a. vanwege de associatie met macht, het onvoorwaardelijk opvolgen van bevelen. Verantwoordelijkheid heeft over het algemeen een meer positieve betekenis. Je ergens verwantwoordelijk voor voelen. De verantwoordelijkheid krijgen, impliceert dat er vertrouwen in de persoon gesteld wordt.  

Je onverantwoordelijk gedragen wordt zeker niet op prijs gesteld. Dronken auto gaan rijden bijvoorbeeld. Heb je verantwoordelijkheid voor nabestaanden en eventuele mede passagiers, dan is discipline noodzakelijk.

You learn, you earn and you return

Gisteren gehoord op de radio. Het was in politieke context maar mijn interpretatie is anders. Een paar jaar verwijderd van leeftijd pensionado heb ik de nodige ervaring en kennis kunnen en mogen opbouwen. Het was vooral een kwestie van tijd. Van uitproberen, vallen en weer opstaan.

Veel geleerd en daardoor veel kunnen "verdienen". Geen millionair status maar wel de wetenschap dat ik er zelf voor gezorgd heb in hoge welvaart te kunnen leven. Morgen vertrek ik naar Thailand om daar een bedrijf te helpen met mijn kennis en vaardigheden. Een land met geheel andere welvaartsnormen. Ik ben altijd weer dankbaar dat ik iets terug kan geven en een bijdrage kan leveren aan het verbeteren. Mijn bijdrage is niet eens een druppel op een gloeiende plaat, maar toch voelt het zo.

De som van je fouten is de rijkdom van je ervaring

Met dank ontvangen van Hans van den Biezenbos. Eigenlijk ontving ik die quote in stereo. Ook een leuke ervaring! Op het toilet (heren uiteraard, maar wellicht ook bij de dames dat weet ik niet) bij restaurant de Rotonde (langs snelweg A2 omgeving Geldermalsen, voor het geval dat je zelf wilt gaan kijken) zag ik de volgende.

Experience is the name everybody gives to their mistakes. Oscar Wild

Als je er even over nadenkt weet je dat het klopt; Alleen door de bereidheid fouten te maken leer je.

Soms is een gemakkelijk leven het moeilijkste wat bestaat

Ambitie, vooruitkomen, het onmogelijke mogelijk maken etc. worden allemaal gezien als deugden. Menselijk streven naar succes en geluk, zowel emotioneel als materieel. Anderzijds stellen we het niet op prijs dat met succes of welvaart etc. gepronkt wordt. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Beroemd geworden maar toch gewoon gebleven. "Gewoon" ervaren wij eveneens als deugd.

Veel mensen eisen ogenschijnlijk weinig. Een baan voor het leven, een dak boven het hoofd, gezondheid, niet te grote problemen, liefde en eten op tafel. Dat is alles. Is dat dan de definitie van een gemakkelijk en gewoon leven? Vermoedelijk niet, want wat voor de één uitermate uitdagend zal zijn, is voor de ander dagelijkse routine. Zelfs een "gewoon en gemakkelijk"leven leiden is moeilijk van tijd tot tijd. Omdat gewoon en gemakkelijk net zo relatief zijn, als tegenslag en pech.

Verandering begint door betrokkenheid

Volledig was de quote die ik las. Change, even very large and powerful change, begins when a few people start talking with one another about something they care about.

Verandering vanuit betrokkenheid en niet zozeer door het feit dat het anders of beter zou moeten gaan. Veranderen wordt geen beschuldiging aan de voorgangers dat zij "het" fout hebben gedaan en dat wij "het" nu beter gaan doen. Veranderen wordt voortborduren op hetgeen bereikt is in het verleden.
Zonder mislukkingen bereik je geen successen, dus hetgeen bereikt is impliceert eenvoudigweg beiden. Verander management is een continue proces van doorgaan waar voorgangers stopten.

Het onbereikbare ligt soms gewoon binnen handbereik

De legende van de Griekse filosoof Archimedes die de oplossing van een moeilijk probleem vond door in bad te gaan. Onderdeel van creativiteit sessies is "dingen" gaan zien die er altijd al waren en/of altijd al wist, maar die je nooit eerder opgevallen zijn.

Op het moment dat we er ons open voor stellen, kunnen we verbindingen maken tussen informatie die voor ons gewoon beschikbaar is of die paraat aanwezig is, maar waar we nooit eerder een verbinding tussen gelegd hebben. Het lag voor je neus maar toch zag je het niet.

Alles wat vandaag als "normaal" beschouwd wordt, werd ooit revolutionair genoemd. Hetgeen je vandaag als onbereikbaar acht, kan daardoor morgen in routine zijn veranderd.

In de waan van de dag vergeten we bewust te zijn

Met dank ontvangen van Edgar Seesink.

Vanmorgen ontmoette ik de eerste ondernemer die positief gestemd was. Je zou kunnen zeggen: "de eerste zwaluw maakt nog geen lente". Maar toch. Zon na regen en opleving na recessie. Bijna net zo zeker als de wisseling van de seizoenen. In het Catshuis zijn ze er nog niet uit, maar het staat wel vast dat we moeten gaan inleveren.

Dat wordt weer klagen. Hebben we wel reden tot klagen? Zijn we ons bewust van de weldaad en welvaart waarin we leven. Dat een tandje minder nog niet onmiddellijk tot algehele armoede gaat leiden. Natuurlijk wordt de één harder getroffen dan de ander. Maar hoe bewust ga jij om met hetgeen waar je elke dag bijna automatisch weer van kunt en mag genieten?

No matter what your goal may be, failure is never the end of the road

No matter what your goal may be, failure is never the end of the road - it's a lesson that will lead to future success. Met dank ontvangen van Andy Kurczynska.

Deze one liner komt in veel gedaanten voor. Elke keer om ons te attenderen dat ervaring opdoen, de beste vorm van leren is. Mensen die zeer succesvol zijn geweest vertellen elke keer hetzelfde verhaal. Het pad naar succes ligt vol met stenen en kuilen.

Teleurstellingen, tegenslagen en mislukken zijn een onderdeel van het leven. Daarom is de smaak van succes ook zoet, want het betekent simpel dat je die overwonnen hebt.

Gezondheid blijft je grootste goed

Een gezond mens heeft wel duizend wensen. Iemand die ziek is heeft er maar één. Opnieuw geconfronteerd met verschrikkelijk nieuws voor iemand die me zeer dierbaar is, komt deze one liner onmiddellijk in herinnering.

Wat je ook nastreeft in je leven. Welke ambities je ook drijven. Niets is zo belangrijk als een goede gezondheid.

Het kerkhof ligt vol met mensen die onmisbaar zijn

Met dank ontvangen van Frank Paumen. Sommige mensen denken dat ze onmisbaar zijn. Dat ze zo belangrijk zijn dat de wereld stopt met draaien als ze er niet meer zijn.

Een overledene moeten missen, is vooral verdrietig voor de dierbaren. De herinnering kan geweldig en intens zijn. Zo intens dat de overledene alleen maar gemist wordt. Zonder hem of haar ervaren we dan als een enorme leegte.

Maar op een dag ontdekken we dat de wereld toch is doorgedraaid. Dat de herinnering het enige is dat blijft en voor ons zeer belangrijk blijkt. In de wetenschap dat hetgeen we missen nooit meer terug komt. Het gevoel dat mensen je gaan missen is een geweldig gevoel. Maar ze gaan je juist niet missen als jij denkt en uitdraagt dat je onmisbaar bent. Om uiteindelijk te ontdekken dat je niet onmisbaar bent. Mensen gaan je alleen missen als ze om je geven en van je houden.

Koop nooit dingen met een handvat, want dat betekent werk

Na een dag klussen en trachten de lijst met "klusjes in en rond het huis" in te korten, moest ik er aan denken.

Alsof werken op mijn computer geen werk is! Zit er eigenlijk wel een handvat aan een computer? Alsof nadenken, reflecteren, overdenken, bepraten, bestuderen/leren geen werk is. Zit ook geen handvat aan toch?

Morgen hoef ik gelukkig niet te werken. Dan geef ik een training m.b.t. Strategisch Management.